Ζητώ εξαρχής συγγνώμη για το σαφώς αντιδεοντολογικό αυτό βιογραφικό σημείωμα. Η δεοντολογία έχει πάντοτε και δικαιωματικά την αρμόζουσα θέση της παράλληλα με την όποια ...ελευθερία της (όποιας...) πνευματικότητας. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή την παρακάμπτω πλημμεληματικά λόγω αφόρητης πλήξης περί τους τίτλους και τις προσωπικές διαδρομές. Επίσης, λόγω σαφούς πρόταξης των ίδιων των κειμένων που δεν επιζητούν, ούτε έχουν ανάγκη, την ..."εξασφαλιστική", από δήθεν καθέδρας, υποστήριξή τους από τις όποιες λαμπερές ταμπέλες. Αν κάτι μετρά είναι τα ίδια τα κείμενα ή .... το τίποτά τους πριν και μετά την ύπαρξή τους. Αν μπορεί να υπάρξει γνωριμία και σχέση, λοιπόν, ας υπάρξει βάσει των ίδιων μου των κειμένων και αδιαμεσολάβητα.
